جنگ حلب؛ بد قولی یا فرصت طلبی اردوغان؟

سال 2018 وقتی نشست سران اجلاس آستانه در تهران برگزار می شد، دو سال از آزاد سازی حلب بدست ارتش سوریه، با کمک محور مقاومت و روسیه گذشته بود. روسیه مشغول بمباران ادلب بود و ارتش سوریه نیز قصد انجام عملیاتی بزرگ در ادلب را داشت تا آخرین لانه تروریستها را نیز ویران کند.

در اثنای نشست تهران، اردوغان که وضع تروریستها را می دید، از روی استیصال از پوتین درخواست کرد که حملات به ادلب متوقف شود. اردوغان در آن نشست گفت، در صورت عدم جلوگیری از اقدامات نظامی سوریه در ادلب، کشتار وسیعی در این شهر روی خواهد داد و افزود که تضمین می کند ادلب تنها در دست نیروهای معتدل باشد.

بر این اساس ترکیه متعهد شد که جلوی تروریستهای مسلح در ادلب را بگیرد و در عوض، ارتش سوریه هم عملیاتش را متوقف کند. 

حالا 6 سال از آن قول گذشته و تروریست ها در ادلب با حمایت ترکیه حمله ای علیه حلب را ترتیب داده اند. نقش تسلیحات و لجستیک و حمایت سیاسی ترکیه در این حمله به صورت روشن قابل مشاهده است. 

می توان گفت که اردوغان از این اقدام 2 هدف را دنبال می کند؛ اول: بدست آوردن حلب که منطقه بسیار مهمی برای ترکیه است و از سال 2016 که آزاد شد برای جریان حاکم ترکیه بسیار گران آمد. ترکیه به حلب به عنوان یک سرزمین خارج از مرز رسمی نگاه می کند و هر ساله برای این استان و نیز موصل به صورت نمادین بودجه ای یک لیره ای در نظر می گیرد. 

دوم: تحت فشار قراردادن بشار اسد برای عادی سازی روابط با ترکیه تا بتواند علاوه بر حل مشکل پناهجویان، بر بحران امنیتی کردهای شمال سوریه با کمک دمشق فائق آید.

از نظر ترکیه و اردوغان اگر کردها بتوانند در شمال سوریه انتخابات محلی برگزار کنند، مرحله بعدی تشکیل ساختار حکومتی شبیه اقلیم کردستان عراق است که این موضوع یکی از خطوط قرمز ترکیه اعلام شده است.

با این وجود به نظر نمی رسد خواسته ترکیه و تروریستها برای اشغال مجدد حلب محقق شود زیرا  دولت سوریه، محور مقاومت و روسیه در این خصوص کاملاً آماده هستند و اشتباه محاسباتی تروریستها هزینه سنگینی برای آنها خواهد داشت.

انتهای پیام/